บทที่ 4.6 นาวี กับ โซและคุนิ

บทที่ 4.6

นาวี กับ โซและคุนิ

ในตอนเย็นวันนั้น ที่อพาตเม้นดรีมสเตจ  ฮิเดะมาซ้อมดนตรีที่ห้องของนาวีเหมือนอย่างที่เคย

พอมาถึงเขาก็นั่งลงบนโซฟาข้างหน้าต่างเหมือนกับทุกๆวัน    หยิบกีตาร์ขึ้นมา เล่นเพลงโน้นเพลงนี้  บางครั้งก็ร้องเพลงบ้าง ฮัมเพลงบ้าง  เมโลดีี้ใหม่ๆ ก็เกิดขึ้นมา  

พอรู้สึกง่วง ก็นอนไปบนโซฟา งีบได้พักนึง ตื่นมาก็เล่นดนตรีเหมือนเดิม วนเวียนอยู่อย่างนั้นเหมือนที่เคยทำอยู่เป็นประจำ

นาวีที่กำลังนั่งเล่นคีย์บอร์ดอยู่หยุดมือลง  แล้วหันหน้ามามองฮิเดะที่กำลังฮัมเพลงอย่างมีความสุข

" นี่ .. เรื่องสมาชิใหม่ที่นายบอกที่โรงอาหารน่ะ"

" หืม .. เรื่องนั้นอีกแล้วเหรอ .. 

ก็เหมือนอย่างที่บอกแหละ greeen น่ะ ยังขาดเสียงต่ำอยู่นะ แล้วโซกับคุนิก็มีเสียงที่เข้ากันได้พอดี ถ้าได้ร้องประสานเสียงในเพลงเดียวกัน มันต้องดีขึ้นแน่ๆ"

นาวีบ่นในใจ

ฮิเดะ !!  ดนตรีของ greeen ในตอนนี้มันเป็นสไตล์ของเราที่ทำกันมาสองคนตั้งแต่แรกไม่ใช่หรือไง ถ้าเอาสมาชิกมาเพิ่ม ดนตรีสไตล์พวกเราก็จะเปลี่ยนไปนะ  ทำไม่ไม่เข้าใจชั้นบ้างเลย

ไหนบอกว่าพวกเราจะเป็นเหมือน B'Z 

แล้ว B'Z เค้ามีสมาชิก 4 คนหรือไงล่ะ! 

**** NOTE *** B'Z เป็นวงที่ดังมากกกกของญี่ปุ่นชนิดที่ว่าพูดไปคงไม่มีใครไม่รู้จัก  ในวงมีสมาชิกแค่ 2 คนที่ร่วมกันทำเพลงเท่านั้นก็คือ Tak Matsumoto มือกีตาร์, แต่งทำนองและ Produce และ Koshi Inaba เป็นนักนักร้องนำ กับเขียนเนื้อเพลง   

นาวีเป็นติ่ง B'Z มาตั้งแต่ยังไม่เริ่มเล่นดนตรีเลยค่ะ

" อ๊ะ ใช่  วันเสาร์นี้ทั้งสองคนจะมาซ้อมดนตรีด้วยนะ"

"เอ๊ะ!"

" พอคุนิซ้อมบาสเสร็จก็จะมาที่นี่พร้อมกับโซเลย"

"ห๊ะ!"

ตัดสินใจอะไรเองอีกแล้ว! นี่มันห้องของชั้นนะ!!

วง greeen ที่ตัวเองทำมาเองกับมือ  วง greeen ที่เคยชอบมากๆ  ตอนนี้บรรยากาศกำลังจะเปลี่ยนไปแล้ว นาวีรู้สึกเสียใจจนอยากจะร้องไหุุ้ออกมา แต่ต้องเก็บอารมณ์เอาไว้

ในเย็นวันเสาร์ นาวีจำใจเปิดประตูห้องรับโซและคุนิ  ต้อนรับสมาชิกใหม่ของวงด้วยความเงียบงัน 

คุนิเคยมาที่ห้องนี้แล้วครั้งนึงเพื่อมาดูทั้งคู่ซ้อมดนตรี  เลยรู้สึกตื่นเต้นน้อยกว่า โซ ที่เพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก และเพิ่งมีโอกาสที่จะได้คุยกับนาวีเป็นครั้งแรกด้วย

นาวีนิ่งเงียบ สีหน้านิ่งเฉยไร้อารมณ์ พอเข้ามาในห้องแล้วเขาก็นั่งลงข้างๆคีย์บอร์ดตัวเดิมที่เคยเล่นประจำ หันหลังให้กับทุกคน พอมองแผ่นหลังของนาวีก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดภายในจิดใจ

รู้สึกอึดอัดยังไงก็ไม่รู้

นาวีคิดในใจ 

บรรยากาศของทั้งสามคนเต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วนใจ 

ฮิเดะที่นั่งเล่นกีตาร์อยู่บนโซฟาพูดอย่างร่าเริงขึ้นมาทำลายความเงียบลง

"โซ! นี่เป็นห้อง studio ที่เราซ้อมกันเป็นประจำนะ  คุนิ! นายเคยมาครั้งนึงแล้วเนอะ   ห้องนี้แหละที่เป็นจุดกำเนิดเพลงทั้งหมดของ greeen ละ"

" เอาเป็นว่า  ช่วงแรกๆนี้ คุนิกับโซก็ดูพวกเราซ้อมกันไปก่อนละกัน จะได้รู้ว่าพวกเราทำอะไรกันบ้าง ดูไปเยอะๆเข้า เดี่ยวก็เล่นได้เองแหละ ไม่ยากๆ "

ท่ามกลางความอึดอัด  ..ฮิเดะแนะนำเพื่อนๆอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่นาวีก็ยังคงนั่งเงียบ ไม่พูดอะไรซักคำ ทำให้เกิดบรรยากาศอึมครึมขึ้นมาระหว่าง คุนิ โซ และนาวี  

นาวีถอนหายใจเบาๆ  รู้ตัวว่าตัวเองทำสีหน้าท่าทางแย่ๆออกไป 

ไม่ชอบตัวเองที่เป็นแบบนี้เลย 

แต่ก็ไม่สามารถจะเสแสร้งทำตัวเป็นปกติได้จริงๆ

ถ้าเป็นคนทั่วไป ก็คงจะสังเกตถึงความอึดอัดนี้ได้ไม่ยาก  แต่ฮิเดะก็ยังเป็นฮิเดะคนเดิมที่ชอบทำอะไรตามที่ใจอยากทำ โดยไม่ได้เข้าใจบรรยากาศส่วนรวมเลยแม้แต่น้อย

" นาวี เดี๋ยวเล่นเพลงที่ซ้อมเมื่อวานกันนะ"

ก็บอกว่าไม่ชอบไงเล่า!   

นาวีได้แต่คิดในใจเหมือนเดิม  

" เอ้า ! เพลงของ greeen จะเริ่มแล้วนะคร้าบบบ"

"1-2-3"

ทันทีที่ฮิเดะเริ่มดีดกีตาร์  นาวีก็หันไปเล่นคีย์บอร์ดให้เข้ากับจังหวะของฮิเดะเหมือนอย่างที่เคยซ้อมกันประจำ  โดยที่ภายในใจยังคงอึดอัดมากมาย

พอฮิเดะและนาวีเริ่มเล่นดนตรี บรรยากาศของห้องก็เปลี่ยนไปทันที  

นาวีเอง พอได้เล่นดนตรี ก็เริ่มอารมณ์ดีขึ้นมาบ้างเหมือนกัน

ทั้งสี่คนซ้อมกันจนดึกพอสมควร หลังจากคุนิกับโซกลับไปแล้ว 

ฮิเดะและนาวีก็มานั่งคุยกันถึงการซ้อมวันนี้

" คุนิกับโซ ... ยังไม่ค่อยเข้าที่เข้าทางเนอะ " 

ฮิเดะพูดพลางหยิบกีตาร์ขึ้นมาเล่น

" อืม .. ยัง "   

" หลังจากนี้ก็คงซ้อมกันแบบนี้แหละ  ฝากด้วยนะ"  

หมายความว่า ..แม้จะอึดอัดแค่ไหน ก็ต้องยอมรับมันให้ได้สินะ .. 

" ทั้งสองคนยังไม่เคยมีประสบการณ์ซ้อมร้องเพลงเป็นวงแบบนี้มาก่อน  ก็คงต้องใช้เวลาหน่อยแหละ เดี๋ยวดูพวกเราซ้อมกันไปเรื่อยๆก็เล่นดนตรีได้เอง สบายๆ  ไม่มีปัญหา" 

ฮิเดะยิ้มอารมณ์ดีเหมือนเคย

"อืม .."

นาวีเห็นท่าทางยิ้มแย้มของฮิเดะก็เข้าใจแล้วว่า ..

ยังไงฮิเดะก็คงยืนยันที่จะมีสมาชิกใหม่ทั้งสองคนนี้ในวง greeen แน่นอนสินะ 

พูดอะไรไปก็คงไม่มีประโยชน์

เมื่อมีเวลาว่าง โซและคุนิก็จะมารวมกันที่อพาร์ตเม้นดรีมสเตจ ที่ห้องของนาวีเพื่อซ้อมดนตรีอยู่บ่อยๆ รู้สึกได้ว่าห้องแคบขึ้น บรรยากาศที่เคยมีก็เปลี่ยนไป

" มาลองร้องเพลงประสานเสียงกันดีกว่า " ฮิเดะพูดเสนอขึ้นมา

" นี่จะเป็นครั้งแรกที่เพลงของเราสองคน จะถูก cover ด้วยเสียง 4 คน มาๆๆ ลองดูๆ เอาเพลง Koe นะ "

นาวีพยักหน้ารับความเอาแต่ใจของฮิเดะอย่างที่เคยทำเป็นประจำ แล้วเริ่มเล่นคีย์บอร์ดขึ้นเป็นเพลง Koe

" เดี่ยวชั้นร้องก่อนนะ แล้วก็นาวี ตรงนี้ร้องเสียงสูงขึ้นไป 3 ขั้น ส่วนคุนิกับโซ ท่อนนี้ีร้องเสียงต่ำลงมาอีก 3 ขั้น โอเคนะ"

คุนิกับโซยังไม่ค่อยเข้าใจที่ฮิเดะพูดมาซักเท่าไหร่ แต่พอเริ่มร้องจริงๆก็เริ่มเข้าใจได้มากขึ้น

" สุดยอดดดด"

ฮิเดะพูดอย่างพึงพอใจ

นาวีเอง  พอได้ฟังเสียงใหญ่ๆต่ำๆ ประสานเข้ากับเสียงตัวเองแล้วก็รู้สึกว่าเป็นอะไรที่แปลกใหม่ดี จนยิ้มออกมาได้นิดนึง

" เอาใหม่ๆ ขออีกรอบ คราวนี้ใช้ไมค์อัดเสียงกันเลย"

สำหรับโซกับคุนิที่เคยร้องเพลงแต่ในคาราโอเกะเท่านั้น  พอต้องมาร้องสดแบบไม่มีดนตรีก็รู้สึกว่าไม่ง่ายเลย ไม่รู้ว่าต้องขึ้นเสียงตรงไหน ลากเสียงถึงตรงไหน  บางทีก็ร้องเพี้ยนอีก

" มาลองฟังเสียงของพวกเรากันดีกว่า " ฮิเดะเปิดเพลงที่อัดไว้

พอได้ฟังเสียงของตัวเอง โซกับคุนิก็รู้สึกตื่นเต้นไปด้วย

" ว้าาววว เสียงของชั้นเป็นแบบนี้เหรอ ฮ่าๆ ชั้นนี่ร้องเพลงไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ" คุนิพูดไปหัวเราะไป

" เอาจริงๆชั้นไม่ชอบเสียงตัวเองเลยแฮะ นี่เสียงต่ำได้ขนาดนี้เลยเหรอ นี่ทุกคนได้ยินเสียงชั้นเป็นแบบนี้เหรอเนี่ย โอ้ย แย่แล้วอะ"

พอได้ฟังคุนิกับโซบ่นเรื่องเสียงของตัวเอง นาวีก็พูดบ้าง

เป็นครั้งแรกที่นาวีเริ่มพูดกับคุนิและโซในการซ้อมเพลง

"เพิ่งเคยได้ฟังเสียงของตัวเองเป็นครั้งแรก ก็แบบนี้แหละ คงต้องฝึกกันอีกหน่อย"

" เห.ชั้นว่าเป็นเสียงที่น่าสนใจดีออก ไม่เป็นไรๆ เดี๋ยวค่อยๆฝึกกันไปก็ดีขึ้นเอง สบายมาก"

ฮิเดะ พูดสบายๆเหมือนเดิมแล้วเริ่มต้นอธิบายอะไรต่างๆมากมาย

" เจ้าเครื่องนี้ใช้แบบนี้นะ พอหมุนปุ่มไปด้านนี้ก็จะเป็นเสียงนี้ พอกดนี่ก็เป็นแบบนี้ ก็จำไว้ละกัน ง่ายๆ ถ้าอยากได้เสียงแบบเพลงนี้ เราก็กดแบบนี้ๆๆๆ "

"แล้วก็เพลงนี้นะ พอขึ้นต้นก็เสียงนี้ๆ ท่อนนี้ต้องกดตรงนี้ หมุนนี่หน่อย บลาๆๆ"

นาวีมองหน้าโซและคุนิแล้วก็รู้สึกได้ว่า .... 

ฮิเดะ ...พูดอะไรของนายเนี่ย 

คนฟังเค้าไม่รู้เรื่องนะเห็นมั้ย

นาวีคิดในใจ

แล้วก็ไอ้เรื่องซ้อมร้องเพลงนี่อีก ให้คนไม่มีประสบการณ์เลยมาร้องเพลงประสานเสียงในเพลง original แบบนี้ เค้าจะไปร้องได้ทันทีได้ยังไง ละนี่เพิ่งจะมาซ้อมได้ไม่กี่วันก็สอนเรื่องยากๆแบบนี้ ใครมันจะไปเข้าใจได้หมดกันล่ะ  คิดอะไรง่ายเกินไปแล้ว

พอมองท่าทางของคุนิกับโซแล้ว  นาวีก็นึกย้อนไปถึงตอนที่ได้เจอกับ จินและฮิเดะใหม่ๆ

ตอนที่ได้ฟังมือโปรคุยกันเรื่องดนตรี โดยที่ตัวเองไม่รู้เรื่องอะไรเลย

ตอนที่ได้รับรู้ถึงความต่างของ คนธรรมดา กับมืออาชีพ

ตอนนั้นชั้นเองก็ เล่นกีตาร์เสียงเพี้ยนในห้องอัดอยู่บ่อยๆเหมือนกัน 

คงเป็นความรู้สึกเดียวกับโซและคุนิในตอนนี้ละมั้ง

"อย่างที่อธิบายไปแหละ  สบายมาก แค่ได้ลองทำ  ทุกคนทำได้แน่นอน  "

ชิ้งงง

ฮิเดะพูดทิ้งท้ายหลังอธิบายจบด้วยแววตาเป็นประกาย

...

ไม่ๆๆๆ ไม่ได้สบายแบบนั้นโว้ย  

จะให้มือใหม่มาเล่นดนตรีให้ได้เวลาสั้นๆแบบนี้มันเป็นไปไม่ได้!

คนอื่นเค้าไม่ได้อัจฉริยะด้านดนตรีเหมือนนายนะ！

ฮิเดะ .. นายนี่ช่างทำอะไรสมกับเป็นลูกคนเล็กจริงๆ ( เอาแต่ใจนั่นแหละ )

นาวีคิดในใจ

พอได้อยู่กัน 4 คน ก็รู้สึกเหมือนฮิเดะจะคึกเป็นพิเศษ คอยอธิบายโน่น นั่น นี่ ให้คุนิและโซ ด้วยภาษาเฉพาะของดนตรี จนคุนิกับโซเริ่มงงมากขึ้น ส่วนนาวีถึงกับกุมขมับ

"ลองร้องเพลง ใช้เสียงบ่อยๆ  มาซ้อมกันเรื่อยๆแบบนี้เรื่อยๆ เดี่ยวก็เป็นเองแหละ พอเป็นแล้วก็จะสนุกขึ้น จากนั้นก็จะมีไอเดีย คิดเสียงดนตรีใหม่ๆได้มากขึ้น  สุดยอด  พวกนายทำได้แน่นอน! "

ถึงตอนนี้นาวีเริ่มคิดว่าต้องเตือนสติบ้างแล้ว

" นี่ฮิเดะ .. คำว่าง่ายของนายน่ะ  ไม่ใช่ว่าคนอื่นเค้าจะทำได้ง่ายๆเหมือนกันนะ"

"อ้าวเหรอ .. แต่ที่พูดไปนี่มันแค่เลเวลเด็กม.ต้นเองนะ"

" สำหรับคนเพิ่งเริ่มเล่นน่ะ  ไม่มีคำว่า ระดับม.ต้น หรือระดับ โปร หรอก  ทุกอย่างมันก็ดูยาก ดูใหม่ไปหมดนั่นแหละ"

"เหรอ ... "

คุนิกับโซที่ตอบตกลงเข้าร่วมวง greeen มาเพราะคำชวนของฮิเดะ พอได้ฟังเรื่องยากๆแบบนั้นแล้วก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรที่เป็นแง่ลบอย่าง " ทำไม่ได้ "  " ฟังดูยากจัง ไม่ค่อยเข้าใจ" อะไรแบบนั้น ได้แต่ทำสีหน้าลำบากใจที่รู้สึกว่าตัวเองจะเป็นตัวถ่วงของวงหรือเปล่านะ

พอนาวีได้เห็นสีหน้าไม่สบายใจของ โซและคุนิก็รู้สึกว่า ไม่ได้การละ  

ฮิเดะที่ชอบวิ่งออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเสมอแบบนั้น  ก็ชอบอยู่นะ  

แต่สำหรับสองคนนี้แล้ว คงจะไล่ตามไม่ทันแน่ๆ

ถ้าเป็นแบบนี้ จะให้ทำวงกัน 4 คนให้ราบรื่นก็คงยาก

คงต้องทำอะไรซักอย่าง

...

..

ในวันปกติที่ฮิเดะไม่ว่างมาซ้อม นาวีก็เรียก โซและคุนิมาซ้อมกันเองที่ห้อง 

ค่อยๆให้คำแนะนำต่างๆ ทั้งการออกเสียงร้องเพลง  การเล่นเครื่องดนตรี  พื้นฐานทางดนตรี

" โทษทีนะ ชั้นไม่เคยเล่นดนตรีมาก่อนเลย อาจจะไปช้านิดนึง" คุนิพูดขอโทษนาวีอย่างเกรงใจ

" ชั้นยิ่งแล้วใหญ่เลย ก่อนหน้าจะมาเจอกับฮิเดะ แทบจะไม่ได้ไปคาราโอเกะเลยด้วยซ้ำ "

"ไม่เป็นไร โซกับ คุนิคุง ถ้ามีเวลาว่างๆก็มาซ้อมดนตรีที่นี่ได้ตลอดนะ ตอนที่ฮิเดะไม่อยู่ เราก็มาเรียนกัน 3 คนก็ได้ ชั้นจะคอยสอนให้เอง"

พอเห็นนาวีพูดแบบนั้น  โซก็คิดไปถึงเหตุการณ์ที่โรงอาหาร แล้วยิ้มออกมา

คงไม่เป็นไรแล้วมั้ง

" ถ้ามีคนสอนดีๆแบบนนี้ ชั้นรู้สึกว่าน่าจะเข้าใจอะไรได้เร็วขึ้นมาเลย"

คุนิเองก็เริ่มสนุกไปกับการเล่นดนตรีเหมือนกัน 

" อืม ขอบคุณมากนะ ช่วยได้เยอะเลย มาลองกันหน่อย  

คราวนี้ต้องทำให้ฮิเดะร้อง ว้าวว ให้ได้เลย  "

พอเห็นท่าทีเอาจริงเอาจังของทั้งสองคน  นาวีก็เริ่มยิ้มออกมาได้

ความขุ่นข้องหมองใจที่เคยคิดก่อนหน้านี้ ตัวตนที่เคยนิ่งเงียบเพราะความไม่พอใจนั้น หายไปหมดแล้ว

ทั้งสามคนมาซ้อมดนตรีที่อพาร์ทเม้นดรีมสเตจกันบ่อยขึ้น 

โซมานั่งเล่นที่ห้องนาวีบ่อยพอๆกับฮิเดะเลยทีเดียว

ส่วนคุนิ พอเลิกซ้อมบาสที่ชมรมเสร็จก็รีบมาซ้อมด้วยทันที 

บางครั้งนาวีก็ลองเอาเพลง Koe มาอัดใหม่ในเวอร์ชั่น 3 คน อัดเพลงเข้าเครื่อง MTR 

พอได้ลองฟังแล้วก็ลองรู้สึกสนุกจนยิ้มไม่หุบ นาวีสอนคุนิและโซแบบ one on one ทั้งเรื่องการร้องเพลงและการใช้เครื่อง MTR จนทั้งคู่เริ่มจำได้และสนุกไปกับการแต่งเพลง  นาวีเองก็ยิ้มได้มากขึ้น  รุ้สึกสนุกไปด้วย

" คราวนี้ เราลองมาแต่งเพลงจริงๆจังๆ กัน 3 คนดูมั้ย"  นาวีเสนอ

" ดีๆๆ" 

" โอ้! เริ่มรู้สึกว่าจะแต่งเพลงได้จริงๆแล้วสิ"

นาวีลองให้ทั้งสองคนนึกทำนองแล้วทำเสียงออกมาเป็นเพลง  จากนั้นก็เอาคีย์บอร์ดมากดตามเสียง แล้วก็ลองใส่เนื้อเพลง ที่ช่วยกันคิดลงไป จากนั้นก็อัดเสียงกันแค่สามคน 

แก้เสียงแล้วแก้เสียงอีกตั้งกี่ครั้งไม่รุ้ อัดเสียงท่อนเดิมซ้ำไปซ้ำมา แต่คุนิกับโซก็ไม่เคยบ่นเลย กลับสนุกและตั้งใจไปกับการทำเพลงด้วย ทำให้นาวีรู้สึกประทับใจในทั้งสองคนขึ้นมา

ใช้เวลาหลายวันแก้เพลงไปๆมาๆ จนกระทั่งเพลงเสร็จสมบูรณ์  

พอได้ฟังกัน  ทั้งสามคนก็รุ้สึกพอใจมาก

"สุดยอดดด  ดนตรีนี่สุดยอดจริงๆ"

"เจ๋งว่ะ ได้มีเพลงของตัวเอง  ได้ร้องเพลงเอง สุดยอดมาก"

"ทำได้ขนาดนี้ เป็นเพราะนาวีช่วยสอนพวกเราเลยนะ ขอบใจนายมากจริงๆ"

"ใช่ๆ  ตอนที่ฮิเดะสอน  พวกเราไม่กล้าพูดตรงๆ แต่บอกเลยว่า งงและก็ท้อใจมาก  ฮ่าๆๆ ถ้าไม่ได้นายคงแย่จริงๆ" 

นาวีได้ฟังแล้วก็อดขำไม่ได้

"ตอนเริ่มต้นทุกคนก้เหมือนๆกันแหละ อะไรๆก็ดูยากไปหมด จะให้จำทีเดียวทั้งหมดก็คงไม่ไหว  ฮิเดะเค้ามีพรสรรค์ที่ไม่เหมือนคนอื่น  จะเป็นทำนองหรือเนื้อเพลง แป๊บเดียวก็จำได้ ทำได้ละ  

ฮิเดะเค้าหัวไวด้านดนตรี อาจจะวิ่งนำไปไกลก็ไม่เป็นไร  พวกเราก็มีจังหวะของตัวเอง ค่อยๆไปกันก็ได้"

นาวี โซ คุนิ แอบซ้อมดนตรีกันหลายครั้งโดยฮิเดะไม่รู้ตัว  จนได้เพลงมา 1 เพลง

พอถึงการซ้อม 4 คน ฮิเดะก็เห็นพัฒนาการอย่างก้าวกระโดดของคุนิและโซ จนพูดชมไม่หยุด

" นาวี! เห็นมั้ย ชั้นบอกแล้วว่า เล่นๆไป เดี๋ยวก็เป็นเอง  นายกังวลเกินไปแล้วเห็นปะ"

พอได้เห็นฮิเดะตื่นเต้นดีใจเหมือนเด็กๆ  ทั้งสามคนก็แอบกลั้นหัวเราะอยู่ข้างหลังเต็มที่

**NOTE **  เพลงที่อัดกันแค่ 3 คนในตอนนั้น ก็คือเพลง moon trap ที่อยู่ในอัลบั้ม En ( limited version ) นะคะ คุนิบอกว่า ตอนนั้นยังเด็กๆกันอยู่ อยากลองแต่งเพลงแนวผู้ใหญ่บ้าง เลยได้เพลงนี้มา ไปลองฟังกันได้ ***

จากนั้นเป็นต้นมา greeen ที่เคยมีกันแค่ 2 คน ก็กลายเป็น 4 คน  ห้องของนาวีในอพาร์ทเม้นดรีมสเตจก็กลายเป็นที่นัดพบประจำของทั้งสามาชิกทั้งหมด

ทั้งร้องเพลง เล่นดนตรี กินข้าว ปาร์ตี้ เรียนหนังสือ ทั้ง 4 คนใช้เวลาด้วยกันในห้องอย่างสนุกสนาน  

สำหรับนาวี  คนที่เข้ากับคนอื่นได้ยาก  ทั้งที่เคยคิดว่านอกจากฮิเดะคงไม่มีเพื่อนคนอื่นเพิ่มขึ้นมาอีกแล้ว  ในตอนนี้กลับมี โซ และ คุนิ เข้ามาเป็นเพื่อนสนิทด้วย ทำให้่รู้สึกได้ว่า greeen ที่มีกัน  4คน  นั้นดีกว่า 2 คนจริงๆ

อย่างกับเรืองโกหกแน่ะ ความหงุดหงิดที่มีในตอนแรกหายไปหมดแล้ว  

ฮิเดะ นี่นายวางแผนไว้จนถึงวันนี้หรือเปล่านะ ?

จากที่เคยเสียใจเรื่องสมาชิกใหม่  ตอนนี้กลับคิดว่า ดีจริงๆที่ได้ โซกับคุนิเข้ามาในวง greeen ด้วย  

ทั้งสองคนนิสัยดีมาก จนขนาดที่ว่าถึงแม้โซกับคุนิมีเสียงสูงเหมือนกัน ก็ยังรู้สึกอยากให้มาร่วมวงด้วยเลย 

ฮิเดะก็สุดยอดไปเลยน๊าที่ไปหาคนแบบนี้มาเข้าวงได้ 

นาวีรู้สึกขอบคุณทุกๆคนจากใจ  แต่ก็อายที่จะพุดออกไปตรงๆ 

พอเปิดประตูห้องมาเห็น ฮิเดะ โซ  คุนิ นั่งอยู่ตรงโซฟาข้างหน้าต่างตัวเดิม ก็ได้แต่พูดออกมาเบาๆ

"ขอบคุณนะ"