Sorette kiseki -บทที่ 3.5 เช้าวันแรกของการสอบ

บทที่ 3.5

เช้าวันแรกของการสอบ

ย่างเข้าเดือนกุมภาพันธ์ วันสอบก็มาถึง

เช้าวันนั้นฮิเดะรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวแปลกๆ และยังเจ็บกล้ามเนื้อไปทั้งตัว

เอ..ก็ไม่ได้ออกกำลังกายอะไรซักหน่อยนี่นา  แปลกจัง

ทั้งที่รู้สึกมึนๆ  แต่ก็ยังแต่งตัวออกไปสอบทั้งสภาพแบบนั้น

พอเดินมาถึงสถานีชินจูกุ  ฮิเดะก็รู้สึก หายใจติดๆขัดๆ ดวงตาพร่าเบลอไปหมด เดินไม่ค่อยไหว และก้รุ้สึกพะอืดพะอม เลยแวะเข้าห้องน้ำก่อนจะขึ้นรถไฟฟ้า  แล้วก็อาเจียนเอาอาหารเช้าออกมาซะหมด  

มองดุตัวเองในกระจกแล้วก็ตกใจที่เห็นหน้าตาแดงก่ำไปจนถึงใบหู

"นี่เธอ ไหวมั้ยเนี่ย"

คนแปลกหน้าในห้องน้ำร้องทักเมื่อเห็นอาการของเขาไม่ค่อยดีเท่าไหร่

" ไหวๆ  ต้องไปแล้วครับ..ต้องไปแล้ว.."

"ไปไหน?"

"สอบเข้ามหาลัย"

"พูดอะไรน่ะ หน้าตาแดงมากนะ  ท่าทางไข้ขึ้นสูงขนาดนั้น

"รู้สึกเหมือนจะเป็นลม...."

"เดี่ยวๆๆ เดี๋ยวชั้นเรียกเจ้าหน้าที่ให้นะ"

"อ่า..ไม่เป็นไรครับ  บ้านอยู่ใกล้ๆนี่เอง เดี๋ยวผมกลับบ้านไปพักก่อน"

ไม่ไหว..ไม่ไหวจริงๆ ฮิเดะคิดในใจพร้อมพยุงตัวเองที่เมื่อยล้ากลับไปถึงห้องพักได้อย่างปลอดภัย 

ทันทีที่ประตูห้องปิดลง เขาก้ทรุดตัวลงกับพื้นแล้วน้ำตาก็เริ่มไหลออกมา

ทำไมกันนะ

ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วย..

ทั้งๆที่พยายามอ่านหนังสือขนาดนี้แล้วแท้ๆ

จะแพ้ไปแบบนี้งั้นเหรอ？

ฮิเดะนึกถึงคำสัญญาที่เคยให้ไว้กับแม่ แล้วก็ฮึดสุ้ขึ้นมาอีกครั้ง

ไม่ได้ๆๆ จะมายอมแพ้แค่นี้ไม่ได้

ปีนี้ยังเหลือการสอบอีกหนึ่งครั้งที่สมัครไว้

นั่น ถึงจะเรียกว่าเป็นโอกาสสุดท้ายที่แท้จริง

โอกาสในการสอบครั้งสุดท้ายนั้น คือการสอบเข้าคณะทันตแพทย์ มหาวิทยาลัยโคริยาม่า ในจังหวัดฟุคุชิม่า

ซึ่งจะเริ่มสอบในสัปดาห์ต่อมา

ฮิเดะใช้เวลาถึง 3วันในการพักฟื้นจนหายสนิทจากไข้ ได้นอนพักอย่างเต็มอิ่มแบบที่ไม่เคยทำมาก่อนในช่วงอ่านหนังสือสอบ

เหลือเวลาอีกนิดหน่อยก็ได้ทบทวนสิ่งที่อ่านไปจนคิว่า น่าจะจำได้เกือบหมด 

เรียกได้ว่ามีความพร้อมต่างจากการสอบครั้งไหนๆที่ผ่านมาจริงๆ

เช้าของวันสอบ ที่สถานีโตเกียว

ฮิเดะเลือกที่นั่งแบบอิสระ ในรถไฟชินกันเซ็นเพื่อไปลงที่โคริยาม่า 

รถไฟคนค่อนข้างแน่นพอสมควร ในระหว่างเดินหาที่นั่งอยู่นั้น เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

"เอ๊ะ! ฮิเดะคุง"

พอหันไปก็เห็นผู้ชายหน้าตาคุ้นๆนั่งกำลังโบกมือให้

นั่นมันคนที่เรียนอยู่ที่เรียนพิเศษด้วยกันนี่นา

รู้สึกว่าจะชื่อ...

ชิบาตะ กาคุโตะ

อ่อ... นาวีนั่นเอง

"นาวี..จะไปไหนเนี่ย"

"อ่อ ไปสอบเข้าคณะทันตะ ที่มหาลัยโคริยาม่า ในจ.ฟุคุชิม่าน่ะ  นายล่ะ？"

"เอ๋? นายก็สอบด้วยเหรอ！？ ชั้นก็จะไปสอบเหมือนกัน"

ทั้งฮิเดะและนาวีที่มีจุดหมายเดียวกัน เลือกที่นั่งข้างๆกัน 

ฮิเดะเพิ่งรุ้ว่านาวีเป็นแฟนเพลงตัวยงของวง B'Z   ทั้งคู่เลยพูดคุยกันเรื่องดนตรีกันไปตลอดทางอย่างสนุกสนาน

นาวีเปิดน้ำส้มแฟนต้าขึ้นมาดื่ม ส่วนฮิเดะก็น้ำโคล่า

"แล้วนายพักที่ไหนน่ะ"  นาวีเอ่ยถาม

"พักที่ไหน？หมายความว่าไง"

"ก็ .. เราต้องสอบกันสองวันใช่มั้ยล่ะ  ยังไงคืนนี้ก็ต้องจองโรงแรมพักซักคืนไว้อยู่แล้วใช่มั้ยล่ะ"

"เอ๋..............！！！？"

ฮิเดะเลิกตาขึ้นด้วยความตกใจ .. ไม่เคยมีความคิดนี้อยู่ในหัวเลย

"แล้ว..ไอ้โรงแรมเนี่ย ถ้าไม่จองเราไปพักไม่ได้เหรอ...แบบว่า เดินเข้าไปแล้วบอกว่า โทษนะครับ คืนนี้พอจะมีห้องว่างให้พักมั้ยครับ  อะไรแบบนี้น่ะ"

"เอ่อ..ปกติก็อาจจะได้อยู่มั้งนะ..แต่วันนี้นักเรียนทั่วประเทศต่างก็มาสอบที่นี่เพราะงั้นโรงแรมน่าจะเต็มหมดแล้วละมั้ง ... ถ้าไม่ได้จองไว้ล่วงหน้าละก็..."

ฮิเดะได้ฟังเพื่อนพุดก็ถึงกับช็อคอยุ่ในใจ

ไม่เคยคิดถึงเรื่องนีั้มาก่อนเลย

ซวยแล้ว！！

พอไปถึงสถานีโคริยาม่า ฮิเดะก็ตามไปโรงแรมที่นาวีจองเอาไว้ด้วย  หวังว่าจะหาห้องพักได้ซักห้อง

"ขอโทษนะครับ .. คืนนี้ห้องพักเราเต็มหมดแล้วครับ"

คำตอบที่ได้จากพนักงานโรงแรมช่างปวดใจ

ในขณะที่กำลังถอดใจและคิดว่า จะไปนอนที่ไหนดีในคืนนี้ เจ้าหน้าที่ผู้หญิงที่เค้าเตอร์ก็พูดขึ้นมา

" เดี๋ยวจะลองเช็คที่โรงแรมอื่นให้นะคะ"

ในระหว่างที่รอคำตอบ กาคุโตะ ที่เช็คอินเสร็จเรียบร้อยแล้วก็มานั่งเป็นเพือนที่ลอบบี้

" เอ่.... จะนอนโรงแรมมันก็ต้องจองจริงๆสินะ ไม่เห็นรู้มาก่อนเลย"

ฮิเดะนั่งบ่นอุบอิบ

สำหรับกาคุโตะ  ..ฮิเดะที่มักจะทำตัวคูลๆ  ภายนอกออกจะดูดีเสมอด้วยการแต่งตัวตามแฟชั่นทันสมัยตลอดเวลา แต่กลับไม่รู้เรื่องการจองโรงแรมในวันสอบแบบนี้ บางทีก็ดุน่ารักดีเหมือนกัน

"ไม่เป็นไรหรอกน่า  แค่ห้องเดียวเอง มันต้องมีว่างซักที่แหละ"  กาคุโตะพุดปลอบ ทำให้ฮิเดะใจชึ้นขึ้นมาอีกหน่อย

"ใช่มั้ยล่ะ... นั่นสินะ.....เอ้อ  ถ้าเกิดว่าไม่มีห้องพักจริงๆ  ชั้นไปขอนอนที่มหาลัยได้มั้ยน๊า"

"เอ๋.. อย่าดีกว่ามั้ง"

ระหว่างที่กำลังคุยกัน พนักงานสาวคนนั้นก็เดินมาบอกว่า มีห้องว่างที่อีกโรงแรมนึง และนำแผนที่มาให้

ทั้งสองคนจึงรู้สึกโล่งใจทันที

" งั้น ไว้เจอกันนะ  แต๊งกิ้วมากๆ" ฮิเดะพุดพร้อมยิ้มหน้าบาน 

" อื้ม！！ไว้เจอกันที่มหาลัย "  

ทั้งสองคนแยกกันที่หน้าลอบบี้โรงแรม ต่างคนต่างมุ่งเป้าไปที่การสอบที่รออยู่

อาจจะเป็นเพราะนักเรียนที่มาสอบมีเยอะเกินไป เวลาสัมภาษณ์ก็ไม่ตรงกัน

ทำให้ฮิเดะไม่ได้เจอกับนาวีอีกเลย...ทั้งตอนสอบข้อเขียนและวันสอบสัมภาษณ์ จนกลับมาที่โตเกียว

จะได้เจอกันอีกรึเปล่าน๊า.. บางทีฮิเดะก็คิดอยู่เหมือนกัน

ในตอนนั้น ต่างคนต่างไม่มีใครรู้ว่า

โชคชะตาของทั้งคู่จะหมุนมาเจอกันอีกครั้งในมหาวิทยาลัย

และจะได้ร่วมกันทำบางอย่างที่ยิ่งใหญ่มาจนทุกวันนี้