Sorette kiseki -บทที่ 4.4 เพิ่มสมาชิกวงงั้นเหรอ !!??

บทที่ 4.4

เพิ่มสมาชิกวงงั้นเหรอ !!??

(เพิ่มสมาชิก? ถามกันซักคำมั้ยครับ?)

สิงหาคม 2004

หลังจากเพลง "Koe"ที่ทำซีดีกันเอง ฮิเดะและนาวีก็ยังคงช่วยกันแต่งเพลงออริจินอลของวง แล้วก็ไปอัดเพลงที่ห้องของจินประมาณเดือนละ 1-2 ครั้ง อย่างสม่ำเสมอ   ผ่านไประยะหนึ่งก็ได้ ทำเป็นมินิอัลบั้มขึ้นมาได้ 

ซีดีมินิอัลบั้มที่มี4 เพลงใหม่ ได้ถูกแจกจ่ายภายในมหาวิทยาลัยที่โคริยาม่าและถูกพูดกันปากต่อปาก ไม่ใช่แค่คณะทันตแพทย์เท่านั้นที่รู้จัก greeen แต่เด็กคณะอื่นๆ หรือแม้กระทั่งเด็กมหาลัย F ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยหญิงล้วนในเมือง ก็มีคนรู้จัก greeen อยู่เหมือนกัน

นาบิโตะเป็นคนขี้อาย เข้ากับคนอื่นไม่ค่อยเก่ง พออยู่ที่ๆคนอยู่กันเยอะๆ จะรู้สึกวางตัวไม่ค่อยถูก ดังนั้นก็มักจะไม่ค่อยได้ไปร่วมพวกงานสังสรรค์ต่างๆกับเพื่อนๆซักเท่าๆไหร่

ในทางกลับกัน  ฮิเดะเป็นนักบันเทิงตัวพ่อ เข้ากันได้ง่ายกับทุกๆคน ขอแค่เอ่ยปากชวนมาก็ยินดีไปไม่เคยขาด ด้วยภาพลักษณ์อันสดใสและการแต่งตัวแบบแฟชั่นมีสไตล์ ทำให้ฮิเดะเป็นที่รู้จักในวงกว้างกว่า  เรียกได้ว่า วัยรุ่นในเมืองโคริยาม่าตอนนั้น ไม่มีใครไม่รู้จักฮิเดะก็ว่าได้

ดูสิๆ คนที่ทำหัวแดงแต่งตัวแฟชั่นสุดๆคนนั้นคือฮิเดะวง greeen ละ
วง greeen สุดยอดเลยนะ การแสดงบนเวทีเท่ห์สุดๆไปเลย

ยิ่งได้รับคำชมมากเท่าไหร่ ฮิเดะก็ยิ่งรุ้สึกเจ็บใจอยู่ลึกๆ
รู้สึกว่ายังมีบางอย่างขาดไป 
....
..


การแสดงไลฟ์ที่ CLUB#9 เดือนสิงหาคม

คุนิที่เพิ่งซ้อมบาสเสร็จ มาถึงตอนที่อินโทรเพลงสุดท้ายเริ่มดังขึ้นพอดี  เขายืนอยู่แถวหลังสุดของคนดู ได้ฟังเพลงของฮิเดะ นาวี และพี่จิน เล่นสดๆบนเวที  ถึงจะเคยดูไลฟ์ของgreeen มาบ้างแล้ว  วันนั้ันเป็นวันที่เพิ่งได้เจอจินเป็นครั้งแรก

อ๋อ  คนนี้นี่เองที่ฮิเดะพูดถึงอยู่บ่อยๆ พี่ชายที่ได้เดบิวท์เป็นมืออาชีพ
โห ฝีมือของมืออาชีพนี่สุดยอดไปเลย 
เสียงของฮิเดะกับนาวีในไลฟ์ก็ดีกว่าในซีดีมากเลย 
โอ้ย  สุดยอดๆ


หลังจากไลฟ์จบลง ฮิเดะก็เดินมาทักคุนิอย่างสนิทสนม
"คุนิ!! มาทันพอดีเลยนะ ทั้งที่มีซ้อมบาสก็ยังอุตส่าห์มาดูด้วย ขอบคุณมากเลย"

" สุดยอดอ่ะ ชั้นฟังพวกนายแล้วขนลุกเลย  ชั้นว่าพวกนายไปเดบิวท์เป็นมืออาชีพได้แน่นอน  นายสองคนไม่สนใจไปลองเดบิวท์มั่งเหรอ" 

ยังไม่ทันได้ตอบคำถามของคุนิ  เสียงทุ้มต่ำอีกเสียงนึงก็ดังขึ้น
เสียงของโซอิจิ นั่นเอง
"ชั้นว่าพวกนายมีฝีมือไม่แพ้มืออาชีพเลยนะ สุดยอดเลยจริงๆ"

"โอ้ โซจัง!! ขอบใจมาก  ไลฟ์คร้งหน้าก็มาดูอีกนะ" 
"แน่นอน!"
ฮิเดะพูดแก้เขินเพราะเริ่มอายเกินกว่าที่จะพูดออกไปว่า ....
คือ..ทำวงgreeen กันเล่นๆอ่ะ  ไม่ได้คิดจะเป็นมืออาชีพเลยซักนิด



หลังจากไลฟ์ครั้งน้ันจบลง  ฮิเดะและนาวีก็เริ่มคุยกันเรื่องทำเพลงใหม่และไปอัดเสียงที่ห้องจินเหมือนเดิม แต่เมื่อขึ้นปีสาม ภาระในการเรียนก็มากขึ้น ทั้งต้องฟังบรรยายและทำรายงานต่างๆมากมาย ไม่ใช่เวลาที่จะมาชิวๆทำเพลงเล่นจริงๆ

แต่ถึงอย่างนั้นทั้ังสองคนก็ไม่สามารถหยุดเล่นดนตรีได้
ทั้งคู่ยังคงแบ่งเวลาเล็กๆน้อยๆมาทำเพลงกันเสมอ

จะได้มีโอกาสทำเพลง เล่นไลฟ์กันแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่กันนะ
ถ้าทำได้ตลอดไปก็คงดี ..แต่คงเป็นไปไม่ได้
เป็นสิ่งที่ทั้งฮิเดะและนาวีรู้ดีอยู่แก่ใจแต่ไม่ได้พูดมันออกมา

" ฮิเดะในฤดูหนาวนี้ ถ้าได้จัดไลฟ์ซักครั้งน่าจะดีนะ"  นาวีพูดเปรยๆออกมาระหว่างที่กำลังซ้อมดนตรีกัน
" อื้ม!! คราวนี้ต้องแสดงความสุดยอดของ greeen  ให้มากขึ้นไปกว่าครั้งที่แล้วด้วยนะ"
" นั่นสินะ ซ้อมกีตาร์ให้มากๆ แล้วเริ่มทำเพลงดีๆกันเลยดีกว่า"

นาวียิ้มอย่างมีความสุข โดยไม่ได้รู้เลยว่าฮิเดะกำลังวางแผนทำอะไรบางอย่างอยู่ ณ ตอนนั้น


ปิดเทอมหน้าร้อนจบลง  เข้าเดือนกันยายน เป็นช่วงที่ปกติจะต้องเตรียมตัวสอบขึ้นชั้นปี 4กันแล้ว
ระหว่างที่โซอิจิกำลังนั่นอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่ที่ร้านกาแฟ Doutou ร้านประจำ  เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

"โซจัง อ่านหนังสืออยู่เหรอ  พอจะมีเวลาว่างมั้ย แป๊บนึงสิ"
" โอ้ ฮิเดะ มีอะไรเหรอ"

"คือว่านะ  วงgreeen  ของชั้น.. กำลังคิดว่าอยากได้สมาชิกเพิ่มน่ะ"
เอ๊ะ ...
ในตอนนั้นโซอิจิคก็ยังคิดสงสัยว่า  คนที่อยู่ในวงการดนตรีมานานอย่างฮิเดะ ทำไมมาเอาเรื่องนี้มาปรึกษาคนที่ไม่ค่อยได้ฟังเพลงอย่างเขากันนะ .. ก็ตั้ังใจฟังด้วยความแปลกใจ

"ก็คือว่า.... โซจัง  สนใจเข้าวง greeen  มั้ย"

"เอ๊ะ!?" 
 ทันทีที่ได้ยิน ก็รู้สึกทั้งแปลกใจและตื่นเต้นปนกันไป

" ชั้นเนี่ยนะ จะดีเหรอ เอาจริงเหรอ  นายล้อเล่นใช่มั้ยเนี่ย"
" เอ้ย เอาจริงสิ  ไม่ได้ล้อเล่น  เสียงของนายมันสุดยอดจริงๆนะ ชั้นว่าเป็นเสียงที่ตอบโจทย์วง greeen  ได้ดีมากๆเลย  ชั้นชอบเสียงต่ำๆมีเอกลักษณ์แบบนี้ของนายมากๆ ถ้าได้มาร้องเพลงด้วยกันต้องดีแน่ๆ"

"หา.. เสียงแบบนี้เนี่ยนะ !!??"  

เสียงทุ้มต่ำที่ตัวเองก็ยังไม่ชอบ  ฮิเดะกลับพูดชมด้วยแววตาเป็นประกาย

ก่อนหน้าที่จะรู้จักกับฮิเดะ โซไม่ชอบการไปคาราโอเกะเอาเสียเลย เพราะเสียงของตัวเองมันต่ำเกินกว่าจะร้องเพลงไหนๆให้เพราะได้  ทุกครั้ังที่ถูกยื่นไมค์ให้ก็จะรู้สึกกระอักกระอ่วน ได้ยินเสียงตัวเองร้องเพลงแล้วมักจะรู้สึกหดหู่ยังไงบอกไม่ถุก

แต่หลังจากที่ได้รุ้จักฮิเดะ ก็รู้สึกสนุกกับการร้องเพลงมากขึ้น  ยิ่งเวลาร้องพวกเพลงเรกเก้ ฮิเดะก็มักจะพูดชมไม่ขาด ทำให้เขารู้สึกดีกับการไปคาราโอเกะมากขึ้น

ถึงจะไม่เคยคิดว่าตัวเองจะไปเป็นนักร้องอะไรกับเขาได้  แต่ตอนที่ฮิเดะถามมา ในใจก็รู้สึกว่าเป็นอะไรที่น่าสนุกดีเหมือนกัน

"ชั้นถามอีกครั้งนะ... นายไม่ได้ล้อเล่นจริงๆเหรอ"
"แน่นอนสิ! เอาจริงเว้ย"

"โอเค .. งั้นลองดูก็ได้"
โซพุดตกลงด้วยความรู้สึกเป็นกังวลอยู่ลึกๆในใจ เสียงต่ำๆของชั้นจะเหมาะกับวง greeen  จริงๆเหรอ การแสดงที่สุดยอดแบบนั้นชั้นจะทำได้เหรอ ชั้นไม่ควรตอบตกลงมั้ยนะ ควรให้เค้าไปหาคนที่เหมาะสมกว่านั้นหรือเปล่านะ โซคิดกังวลไปต่างๆนานาๆ


" ไชโย!" ฮิเดะดีใจเว่อร์วัง กระโดดโลดเต้นด้วยแววตาเป็นประกายเหมือนเด็กๆได้ของเล่นใหม่
พอได้เห็นท่าทีดีใจของฮิเดะก็รู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น หมอนี่มันน่าสนใจจริงๆ

" โอ้ยยย  ดีใจสุดๆ  ขอบใจมากกกกก  วันนี้ต้องเป้นวันที่ดวงดีสุดๆแน่เลย วู้ววว  งั้นไม่รบกวนแล้วนะ เอาไว้ชั้ันติดต่อมาอีกทีนะ ขอบใจมากจริงๆ ดีใจเว้ยยย" 
ฮิเดะพุดรัวเป็นชุดแล้วก็วิ่งออกจากร้านไปราวกับสายลมพัดมาแล้วพัดไป

ฮิเดะเนี่ยช่างเป็นคนที่มีเสน่ห์แปลกๆจริงๆ 
ชอบอะไร คิดอะไร ก็แสดงออกอย่างเต็มที่ตรงไปตรงมา  ดูสดใสเต็มไปด้วยพลัง
ดีจังนะ  ถ้าได้สนิทกับคนแบบนี้ ต้องมีแต่เรื่องสนุกๆรออยู่แน่ๆ

ถ้าได้เป็นสมาชิกวง greeen  ก็อาจจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้เหมือนฮิเดะได้บ้างละมั้ง
โซคิดชื่นชมฮิเดะอยู่ในใจ

 .............
.........
...

ฮิเดะออกจากร้านกาแฟDoutou  กลับไปที่มหาวิทยาลัย
ครั้งนี้เขาวิ่งหาคุนิไปทั่ว
ช่วงก่อนสอบ ชมรมบาสเลิกซ้อมเร็วกว่าปกติ  คุนิที่เพิ่งซ้อมบาสเสร็จ กำลังนั่งพักคุยเล่นอยู่กับเพื่อนชมรมบาสอยู่ที่โรงยิม พอฮิเดะวิ่งมาเห็นก็ปรี่เข้าไปอย่างรวดเร็ว

"คุนิ๊...."
" โอ้ ฮิเดะ มีอะไรเหรอ"
" คือ เรื่องวงที่ชั้นทำอยุ่กับนาวีสองคนตอนนี้  วง greeen  น่ะ นายรู้จักดีอยู่แล้วเนอะ"
" แนุ่นอน นี่ชั้นเป็นแฟนตัวยงของวงนายเลยนะ จะไม่รู้จักได้ไง"

สมาชิกของชมรมบาสเริ่มทยอยกลับบ้าน เหลือเพียงฮิเดะละคุนิที่ยังคงคุยกันอยู่สองคน

" ที่จริงนะ  คือว่า.. ที่มาวันนี้เนี่ย ชั้นกำลังคิดว่าอยากได้สมาชิกวง greeen  เพิ่ม"
" อ้อ เหรอ  ทำไมล่ะ"
" คือ ทำเพลงกันสองคนมันก็ดีอยู่หรอกนะ แต่ทั้งชั้นและนาวี เสียงสูงกันทั้งสองคนใช่มะ  พอร้องเพลงแล้วชั้ันก็คิดตลอดเลยว่า อยากได้สมาชิกเสียงต่ำๆเข้ามาในวงจังเลยน๊า"
" เสียงต่ำ?....เดี๋ยว  อย่าบอกนะว่านายจะชวนชั้นเข้าวงนายเหรอ?"

คุนิผุ้มีเซ๊นส์ดีเดาได้ถูกเผง

" ใช่  ไม่ว่ายังไงก็อยากได้เสียงต่ำๆของนายจริงๆนะ"
"เหหห"

คุนิยังงงๆ แต่ในใจก็กรีดร้องดีใจ  เอ้ยย นี่มันสุดยอดไปเลย  ฮิเดะนักร้องนำวงดนตรีชื่อดังกำลังชวนให้ไปร่วมวงด้วย ดีใจสุดๆ คุนิได้แต่เก็บความดีใจไว้ข้างใน ยังไม่ทันได้พุดอะไร ฮิเดะก็รัวมาอีกชุด

"ชั้นว่า เสียงต่ำของนายมันสุดยอดมากนะ  นายก็ร้องเพลงเก่งด้วย ถ้าได้มาร้องเพลงด้วยกัน ต้องเป็นพลังให้วง greeen  ได้แน่ๆ เออ แล้วชั้นก็ชวนสมาชิกเสียงต่ำอีกคนไว้ด้วย คนที่เข้าปี 1 มาพร้อมกันแต่เรียนต่ำกว่าปีนึง  ชื่อโซอิจิ นายน่าจะรู้จักมั้งนะ หมอนั่นก็เสียงต่ำมากเลย"

"เฮ้ยๆ เดี๋ยวๆๆ" คุนิเบรกฮิเดะที่กำลังรัวเป้นชุดด้วยความตื่นเต้น แววตาเป็นประกาย
"คุนิ นายไม่อยากมาร่วมวงด้วยเหรอ"
"ไม่ใช่แบบนั้น...คือ . ยังไงดี  โคตรดีใจเลยอ่ะ 555  แต่ว่าชั้นไม่มีประสบการณ์เรื่องดนตรีเลยนะ  เล่นอะไรไม่เป็นเลยด้วย จะดีเหรอ"
" โอ้ยย เรื่องนั้นรู้อยุ่แล้ว  ไม่เห็นเป็นไรเลย สบายมากๆ 
"นักร้องอะไรชั้นก็ไม่เคยเป็นนะ เคยร้องเพลงแค่ในคาราโอเกะเท่านั้นด้วย แถมคะแนนร้องแต่ละเพลงก็ห่วยอีกตะหาก"
" ไม่หรอกๆ  นายร้องเพลงเก่งสุดยอดแล้ว  เสียงต่ำของนายสุดยอด  ชั้นรับประกันเลย"

พอได้ยินนักร้องระดับโปรอย่างฮิเดะพูดชม  คุนิก็เริ่มรู้สึกมั่นใจขึ้นมา  ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่พยายามเต็มที่เพื่อเก็บความดีใจเอาไว้ข้างใน

"ฮิเดะ ขอบใจมาก  แต่ชั้นอยู่ชมรมบาสอยู่นะ ไม่ว่ายังไงก็คงไม่เลิกเล่นบาสเด็ดขาดเลย  หยุดซ้อมก็ไม่ได้ด้วย "  คุนิที่ชื่นชอบบาสเก็ตบอลมาแต่ไหนแต่ไร เป็นถึงตัวเอกของชมรมบาสเก็ตบอลตั้งแต่สมัยม.ปลายจนถึงมหาวิทยาลัย  รู้ดีแก่ใจว่ายังไงก็ทิ้งบาสไม่ได้แน่ๆ

" ถ้านายโอเคที่จะให้ชั้นอยุ่ชมรม ซ้อมบาสต่อไป ในขณะที่เป็นสมาชิกวง greeen  ด้วย .. ชั้นก็อยากลองทำดูนะ นายว่าไง"

ฮิเดะยิ้มกว้าง
"  เอาแบบนั้นก็ได้  ยังไงพวกเราก็ไม่ได้ ซ้อมกันทุกวันเหมือนพวกมืออาชีพอยุ่แล้ว สบายมากๆ "
"เอ้า  งั้นชั้นเอาด้วย  ฝากตัวด้วยครับ" 
" เย้ ค่อยยังชั่วฝากตัวด้วยนะ  ขอบใจมากนะ แล้วเดี๋ยวติดต่อไปอีกที"  
ฮิเดะดีใจเหมือนเด็กๆแล้วก็วิ่งจากไป


นักร้องงั้นเหรอ .. ก็ท่าทางน่าสนุกดีนะ
แต่ชั้ันจะทำได้มั้ยน๊า
ไอ้เรื่องจะไปยืนร้องเพลงบนเวทีเหมือนฮิเดะกับนาวีนั้น... ยังจินตนาการไม่ออกเลยจริงๆ
คุนิคิดอยู่ในใจ