Sorette kiseki -2.1 :เร่งความเร็วไปกลางสายฝน

บทที่ 2.1

 เร่งความเร็วกลางสายฝน

บนทางด่วนที่มุ่งหน้าไปยังโตเกียว ..

สายลมหนาวของเดือนกุมภาพันธ์  พัดมารวมตัวกับเม็ดฝน ทำให้รู้สึกเย็นยะเยือกมาราวกับเข็มที่คอยทิ่มแทงไปทุกรูขุมขน  ความหนาวเหน็บส่งผ่านถุงมือที่จับอยู่บนแฮนด์รถมอเตอร์ไซค์จนทำให้แขนชาไปสนิท

"โกะได ฮิโตะโยชิ" หรือ "จิน" ยังคงขี่มอเตอร์ไซด์ด้วยความเร็วคงที่ฝ่าสายฝนไปบนถนนไฮเวย์

ทัศนวิสัยเบื้องหน้าดูแย่ลงด้วยน้ำฝนที่พัดมาปะทะกับหมวกกันน็อค 

วิวทิวทัศน์ของตัวเมืองและภูเขาถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีขาวและท้องฟ้าที่ขมุกขมัวไปด้วยเมฆฝน ดูราวกับภาพขาวดำที่สวยงามแต่แฝงไปด้วยความเงียบเหงา

แม้จะมีเสื้อหนังคลุมด้านนอก แต่การขับรถฝ่าลมฝนแบบนี้ทำให้น้ำเริ่มจะซึมเข้าไปถึงเสื้อยืดที่ใส่อยู่ข้างในจนรู้สึกได้ ...ร่างกายสั่นสะท้าน ปากสั่นไปด้วยความหนาวจับขั้วหัวใจในขณะที่หนังตาเริ่มจะปิดลงด้วยความเหนื่อยล้าจากการทำงานติดต่อกันหลายคืนโดยไม่ได้นอนก่อนหน้านี้

ถ้าหลับไปในสภาพนี้ละก็ แย่แน่ๆ 

ถ้าหลับไปตอนนี้คงไมไ่ด้ตื่นแน่ๆ

จินพยายามฝืนลืมตาขึ้นแล้วสะกดจิตตัวเองไม่ให้หลับ  จนสามารถประคองตัวเองมาถึงจุดพักรถบนทางด่วนได้อย่างปลอดภัย

"นี่! ไหวมั้ยน่ะ"

เสียงของผู้ชายแปลกหน้าดังขึ้น พอหันไปดูก็เห็นชายอายุคราวพ่อที่กำลังลงมาจากรถบรรทุก

"เป็นไรรึเปล่าเนี่ยฮึ！หนาวขนาดนี้แล้วยังใส่เสื้อผ้าเปียกแบบนี้เดี๋ยวก็แย่เอาหรอก ไปถอดเสื้อเปลี่ยนแล้วเอาผ้าขนหนูไปเช็ดตัวให้แห้งซะนะ!"

เป็นน้ำเสียงที่สั้นๆห้วนๆ แต่แฝงไปด้วยความเป็นห่วงเป็นใยจากคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน

"อ่า..ครับ ขอบคุณครับ"

จินเดินเข้าห้องน้ำไปถอดเสื้อตัวที่เปียกออกแล้วเปลี่ยนเป็นเสื้อตัวใหม่ที่อยู่ในเป้

ข้าวของที่เอามาจากเกียวโตทั้งหมดนั้นมีเพียงกระเป๋ากีฬาที่ใส่เสื้อผ้าไว้อยู่ไม่กี่ชุดเท่านั้น 

หลังจากถอดเสื้อและเช็ดเนื้อเช็ดตัวเรียบร้อยแล้ว  เขาก็เดินมาซื้อเสื้อกันฝนและกาแฟที่ตู้กดน้ำอัตโนมัติ

"อ๊าา อุ่นดีจัง~ "

แม้จะเป็นกาแฟถูกๆจากตู้กด.. แต่มันก็ทำให้ร่างกายรู้สึกอุ่นขึ้นได้เหมือนกัน..

หยดน้ำฝนที่ตกค้างอยู่บนเส้นผมไหลลงมาบนแก้ม  พร้อมๆกับน้ำตาที่ซึมออกมาโดยไม่รู้สาเหตุ

ที่โตเกียว..ชีวิตบทใหม่กำลังรออยู่
เรื่องลำบากแค่นี้มันยังแค่จุดเริ่มต้นของความฝันที่ยิ่งใหญ่

หลังจากที่ดิ่มกาแฟจนหมดแก้วและราเม็งอีก 1 ชาม
จินก็ใส่เสื้อกันฝน แล้วขี่มอเตอร์ไซค์ฝ่าเม็ดฝนที่กำลังตกหนักออกไปอีกครั้ง  

พร้อมๆกับเรื่องราวในความทรงจำที่ย้อนกลับมา...